OPIS POMNIKA

26 kwietnia br. weszło w życie rozporządzenie w sprawie uznania za pomnik historii zespołu zamkowo-parkowego w Pszczynie. Jest to zabytek o szczególnym znaczeniu dla dziedzictwa Europy Środkowej. Należy do najcenniejszych i najlepiej zachowanych zespołów rezydencjonalnych w Polsce.
Zamek w Pszczynie ma związek ze znaczącymi śląskimi rodami magnackimi, zaistniał także na europejskiej arenie historycznej. Został ukształtowany na przestrzeni kilkuset lat w wyniku kilkukrotnych faz rozbudowy począwszy od średniowiecznego założenia obronnego z XV w. Jest jedną z nielicznych ocalałych z czasów II wojny światowej siedzib magnackich z zachowanym autentycznym wystrojem wnętrz oraz niemal kompletnym ich wyposażeniem z 2 poł. XIX i pocz. XX w.
Szczególne znaczenie dla tego obiektu ma również połączenie zamku z jego otoczeniem tzn. przyległym do niego od strony południowej średniowiecznym układem urbanistycznym Pszczyny oraz rozlokowanym od strony północnej okazałym parkiem zamkowym, będącym kluczowym elementem rozległego założenia krajobrazowo-ogrodowego ukształtowanego w okresie 1765 -1880 r. Obejmuje on tereny położone na obszarze miasta i najbliższych miejscowości, należącego do największych i najcenniejszych tego typu kompozycji krajobrazowych w skali kraju. Part zamkowy jest wkomponowany w koryto rzeki Pszczynki, posiada urozmaicony zestaw kanałów, stawów i sztucznych wysp i alejek. W parku znajdują się zarówno okazałe starodrzewy jak i cenne okazy drzew i krzewów egzotycznych.
Obiekt ten dzięki nieprzerwanemu użytkowaniu do 1945 r., a następnie – szybkiego przekształcenia w muzeum cieszy się doskonałym stanem zachowania architektury oraz wystroju i wyposażenia.
Pałac w Pszczynie na stałe zapisał się również w historii I wojny światowej oraz przeprowadzonych bezpośrednio po niej powstań śląskich, związanych z dążeniami do włączenia Górnego Śląska do odrodzonej Rzeczypospolitej Polskiej.

GALERIA

Pszczyzna-zespół zamkowo-parkowy